Οι παρακάτω πληροφορίες αντλήθηκαν μέσω ερωτηματολογίων που συμπληρώθηκαν ρωτώντας ανθρώπους που εργάζονταν τα χρόνια λειτουργίας του εργοστασίου.

Το 1931 το εργοστάσιο έγινε ανώνυμη εταιρεία. Η εισαγωγή των πρώτων υλών γίνονταν κυρίως από την Ιταλία και την Αίγυπτο, αλλά και από την Ινδία, το Πακιστάν και τις Φιλιππίνες. Η παραγωγή ήταν συνολικά γύρω στους 2500 τόννους σπάγγων, σχοινιών και σάκκων ετησίως και οι πωλήσεις γίνονταν κυρίως στην Ελλάδα, τις βαλκανικές χώρες και την Τουρκία. Από την Ινδία προέρχονταν και η υφ.ύλη "σιζάλ" ενώ η "καννάβη" προέρχονταν από το Πακιστάν. Η γιούτα έρχονταν από τις Φιλιππίνες και τις άλλες γειτονικές χώρες. Υπήρχε μάλιστα ένα είδος ξανθιάς γιούτας η "Μανίλλα", όπως την έλεγαν οι εργάτες, αφού μάλλον τα δέματα αυτά έγραφαν το όνομα της πρωτεύουσας των Φιλιππίνων πάνω τους.

Πριν το Β'παγκόσμιο πόλεμο η κινητήρια δύναμη του εργοστασίου ήταν 535 ίπποι και απασχολούσε 480-550 εργάτες ( οι γυναίκες ήταν περισσότερες από τους άνδρες εργάτες ). Οι άνδρες στις δυσκολότερες εργασίες και οι γυναίκες στις πιό εύκολες ( κυρίως στους αργαλιούς και τα σπαγγοποιεία ). Ηταν πολύ συνηθισμένη και η υπερωριακή εργασία. Υπήρχαν και 16 άτομα διοικητικό προσωπικό. Τα γραφεία της εταιρείας ήταν στην οδό Αρσενίου στα Μουράγια.

Ενας μεγάλος αποθηκευτικός χώρος φιλοξενούσε τις πρώτες ύλες. Εκεί μπορούσαν να φυλαχθούν 8000 μπάλες. Επίσης σε ένα άλλο χώρο φυλάγονταν τα προϊόντα. Η τεχνολογία για τα δεδομένα της εποχής ήταν ικανοποιητική. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι υπήρχε μηχανισμός που σταματούσε το μηχάνημα με το κόψιμο της κλωστής.

   1) Παραγωγή Σπάγγων : Αρ. εργατών 50 και 1 επιστάτης ανά βάρδια. Πρώτη ύλη η κάναβι.8 ώρες γίνονταν η παραγωγή του "ψιλού" σπάγγου και 1 με 2 ώρες της "λεβάτας". Σε κάθε τμήμα παραγωγής βρίσκονταν συνήθως 5 εργάτες ( 2 στους σπάγγους και 3 στα κουβάρια ). Σαν εργασία από τις πολύ δύσκολες, ειδικότερα στην αρχή, μέχρι δηλαδή να τη "μάθουν".

   2) Παραγωγή Σχοινιών ( Φιλατούρα) : Αρ. εργατών 50 και 1 επιστάτης ανά βάρδια. Πρώτη ύλη η κάναβι και σαν εργασία από τις δύσκολες. Παράγονταν περίπου 50 ροδέλες την ώρα.

  3) Παραγωγή Καναβάτσων ( Φιλοτρίτσι ) : Αρ. εργατών 110 και 1 επιστάτης ανά βάρδια. Πρώτη ύλη η γιούτα και σαν εργασία από τις εύκολες.

  4) Παραγωγή σάκκων : Αρ. εργατών 60 και 1 επιστάτης ανά βάρδια. Πρώτη ύλη η γιούτα και σαν εργασία από τις εύκολες.

  5) Ραπτομηχανές και αργαλιοί : Η πιο εύκολη εργασία, όπου απασχολούνταν γυναίκες.

Την ενέργεια που χρειάζονταν τα μηχανήματα την εξασφάλιζε το εργοστάσιο από 2 πετρελαιοκίνητες μηχανές 800 και 535 ίππων που παρήγαγαν ηλ.ισχύ 540 KW. Γίνονταν ακόμη ηλεκτροκολλήσεις και οξυγονοκολλήσεις και μια ειδική επεξεργασία των καυσαερίων.

... Αρχική σελίδα για το "Εργοστάσιο Δεσύλλα"        

Οι παρακάτω φωτογραφίες του Εργ.Δεσύλλα είναι βγαλμένες το Γενάρη του 2003 - το ρολόϊ σταμάτησε το 1983 ..

( Μηχανοστάσιο & κλωστήρια )

( Γενάρης 2003 )

Οι αποθήκες ( ερείπια )

Μια ζυγαριά που στέκεται ακόμη ορθή..