Στην οικία Βαλλέτα άρχισε να φτιάχνει τα πρώτα ενετικού τύπου ελληνικά τραπουλόχαρτα, σχεδιασμένα από τον πατέρα του, αγιογράφο και ζωγράφο. Χρησιμοποιούσε ένα μικρό τυπογραφικό πιεστήριο.  Μερικές εργάτριες, έπαιρναν τα τυπωμένα πάνω σε κοινό χαρτόνι τραπουλόχαρτα και τα χρωμάτιζαν με το χέρι. Ακολουθούσε το γιάλισμα με τα πρωτόγονα τότε μέσα

Το 1880 αγοράστηκαν και στήθηκαν δυό μεγάλα χειροκίνητα μηχανήματα "Marinoni" γαλλικής προέλευσης, με τα οποία γίνονταν η εκτύπωση της μιας όψης των τραπουλόχαρτων. Στην όψη αυτή που είχαν τυπωθεί τα σύμβολα και οι αριθμοί, έπρεπε να επικολληθεί ένα ακόμη λεπτότερο φύλλο με διακοσμητική σύνθεση που αποτελούσε την πίσω όψη. Το φύλλο αυτό τυπώνονταν με ένα τρίτο μηχάνημα τύπου Waltzendruck.

Το 1884 αποφασίστηκε από την κυβέρνηση του Χ.Τρικούπη το μονοπώλιο στα σπίρτα, το πετρέλαιο, το αλάτι και βέβαια τα τραπουλόχαρτα. Ετσι οι παραγωγοί και κατασκευαστές των παραπάνω προϊόντων θα έπρεπε να σταματήσουν τις δραστηριότητες τους ή να συνεργαστούν με το κράτος.

Ετσι ενώ μέχρι τότε εργάζονταν μόνος, τώρα υπήρχαν πρωτόκολλα παραλαβής και παράδοσης, ποινικές ρήτρες, αστυνομική φρουρά, εφιάλτες και καρδιοκτύπια. Οι άνθρωποι που είχε τοποθετήσει η πολιτεία ήταν εντελώς ανίδεοι από τεχνικά ζητήματα και παρενέβαλλαν συνεχώς εμπόδια στην ομαλή λειτουργία του εργοστασίου. Ο φόβος των κυρώσεων αλλά και η συνέπεια του Ασπιώτη είχαν αποτέλεσμα να παραδίδονται τα προϊόντα έγκαιρα και με τις προδιαγραφές που έπρεπε να τηρούνται. Αυτό εξετιμήθει από τους κρατικούς λειτουργούς και 2 χρόνια αργότερα του ανέθεσαν μια ακόμη παραγγελία, την κατασκευή σιγαροχάρτου.

... περισσότερα για τη χαρτοποιία Ασπιώτη

Ο Γερ.Ασπιώτης

Η γραμματεία της χαρτοποιίας

Μηχανοστάσιο

Γεννήτριες