... Ο Θεόδωρος Δεσύλλας παρέλαβε από τον πατέρα του τη βιομηχανία και την αναβάθμισε φθάνοντας την σε ζηλευτά επίπεδα. Ιδρυσε μάλιστα και ένα ακόμη εργοστάσιο στον Πειραιά, χωρίς να φοβάται τις αντιξοότητες που κατά καιρούς εμφανίζονταν από την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανιών του κέντρου.   Έχοντας μέσα του το δαιμόνιο του επιχειρηματία, πάλαιψε με όλες του τις δυνάμεις για να συντηρήσει και να αναπτύξει το «εργοστάσιο», το οποίο δεν θεωρούσε δική του ιδιοκτησία αλλά κτήμα των Κερκυραίων εργαζομένων.
     Ο Θ.Δεσύλλας είχε σπουδάσει  εμπορικές επιστήμες στο Παρίσι, αποφοιτώντας με άριστα από την Ανωτάτη Ακαδημία Εμπορικών Επιστημών της Γαλλίας και νομική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Η Γαρίτσα ξυπνούσε στις 6 το πρωί με το "σφύριγμα" της σειρήνας του εργοστασίου που καλούσε τους εργάτες για εργασία. Δεν υπήρχαν άλλωστε από παλιά τα ξυπνητήρια.   Οι κάτοικοι θα θυμούνται ακόμη το διαπεραστικό ήχο της. Ακούγονταν καθημερινά 3 φορές τα ξημερώματα ( 6 παρά τέταρτο - 6 παρά πέντε και 6 ακριβώς ), άλλη μιά φορά στις 2 το μεσημέρι που άλλαζε η βάρδια και ακόμη μία στις 10 το βράδυ. όταν τελείωνε και η δεύτερη βάρδια.

Υπήρχαν 2 οκτάωρες βάρδιες : Η πρώτη 6 το πρωί με 2 το μεσημέρι και η δεύτερη 2 το μεσημέρι με 10 το βράδυ.

Από τα μέσα του 20ου αιώνα όπως αναφέρεται παραπάνω άρχισε η μείωση της παραγωγής, αλλά και του προσωπικού.

Είχε αρχίσει να είναι προβληματικός ο υπερβολικός αριθμός εργατών σε σχέση με την παραγωγή του εργοστασίου. Γύρω στο Δεκέμβρη του 1970 αντικαταστάθηκε ο δ/ντής του εργοστασίου από άλλον ο οποίος μείωσε το προσωπικό του εργοστασίου κατά 50 % χωρίς να μειωθεί καθόλου η παραγωγή. Το εργοστάσιο τελικά σταμάτησε κάθε δραστηριότητα το 1982.

... περισσότερα για το εργοστάσιο "Δεσύλλα"
        

( Γενάρης 2003 )