ΟΡΕΣΤΗΣ : του Ευριπίδη
Μπροστά στο παλάτι των Ατρειδών
η Ηλέκτρα στέκεται δίπλα στον αδελφό της Ορέστη
που κείτεται άρρωστος μετά τη δολοφονία της
μητέρας του Κλυταιμνήστρας. Ο Μενέλαος έχει
έλθει στο Αργος μαζί με την Ελένη και από αυτόν
περιμένουν τα δυό αδέρφια να εξευμενίσει τους
κατοίκους της πόλης, που ( μετά το έγκλημα ) έχουν
στραφεί εναντίον τους. Εκείνος όμως τους
αρνείται τη βοήθεια του και σ΄αυτό συντελεί και η
εμφάνιση του οργισμένου Τυνδάρεω που ζητά το
θάνατο του Ορέστη. Ο Πυλάδης πιστός φίλος του
Ορέστη έρχεται να συμπαρασταθεί στα δύο αδέρφια
και προτείνει στον Ορέστη να παρουσιαστούν οι
ίδιοι στη συνέλευση των Αργείων. Ο λαός όμως
αποφασίζει τελικά την καταδίκη του Ορέστη και
της Ηλέκτρας σε θάνατο και μάλιστα από τα ίδια
τους τα χέρια. Οι ήρωες θέλουν πριν πεθάνουν να
εκδικηθούν το Μενέλαο σκοτώνοντας την Ελένη. Η
Ηλέκτρα προτείνει να πιάσουν όμηρο την Ερμιόνη,
κόρη του Μενέλαου και της Ελένης, πραγματοποιούν
το σχέδιο τους και μπαίνουν στο παλάτι. Σε λίγο ο
Φρύγας, δούλος της Ελένης περιγράφει τα σχετικά
με την προσπάθεια του Ορέστη να τη δολοφονήσει.
Ερχεται ο Μενέλαος και τον βλέπει στη στέγη του
παλατιού. Εκείνος τον απειλεί ότι θα σφάξει την
Ερμιόνη και θα πυρπολήσει το παλάτι. Ο Μενέλαος
φωνάζει σε βοήθεια το Αργος. Στο θεολογείο τότε
επιφαίνεται ο Απόλλωνας που αναγγέλει την
ανάληψη της Ειρήνης, την αθώωση του Ορέστη από
τον Αρειο Πάγο, επικυρώνει το γάμο του Πυλάδη με
την Ηλέκτρα και ανακοινώνει ότι ο Ορέστης
μέλλεται να παντρευτεί την Ερμιόνη.
Ο Ορέστης είναι το τελευταίο έργο που διδάχτηκε
στην Αθήνα πριν την αναχώρηση του Ευριπίδη για τη
Μακεδονία. Η διδασκαλία του τοποθετείται
γύρω στο 408 π.Χ. τον καιρό που ο στόλος πολεμούσε
για την ανασυγκρότηση της συμμαχίας ύστερα από
τη νίκη του Αλκιβιάδη στην Κύζικο 409 π.Χ., που
γεννούσε ίσως ελπίδες, ενώ στην Αττική η
κατάσταση ήταν άθλια.
Οταν οι ήρωες στον Ορέστη παρουσιάζουν τον εαυτό τους με μια πολιορκιμένη πόλη, οι Αθηναίοι αναγνώριζαν τη δική τους εφιαλτική θέση ύστερα από την πανωλεθρία στη Σικελία και στους Αιγός ποταμούς. Από τον κόσμο των θεών και των ηρώων του Αισχύλου μεταφερόμεθα στον κόσμο των ανθρώπων με τις αδυναμίες και τις ενοχές τους. Βασικό μέλημα των πρωταγωνιστών είναι η επιβίωση με κάθε τρόπο ακόμη και με τον εκβιασμό, ώστε το ήθος να είναι μεν ανθρώπινο, αλλά αντιηρωικό σε ένα κόσμο ανασφάλειας και παρακμής.
Τη δίκη του Ορέστη για τη μητροκτονία την αναλαμβάνει η εκκλησία του λαού και ο ίδιος χρησιμοποιεί τεχνάσματα της σοφιστικής για να πείσει το λαό του Αργους. Οι ήρωες του έργου απεικονίζουν τα ήθη της εποχής και τη μετριότητα που χαρακτηρίζει την αντιηρωική εποχή του Ευριπίδη. Ο Μενέλαος διαγράφεται ως παράδειγμα ήρωα με κακό χαρακτήρα, ώστε να δικαιολογείται η επιθυμία του Ορέστη για εκδίκηση. Ο γέροντας Τυνδάρεως έρχεται να θυμίσει τους νόμους μιας άλλης εποχής, όπου το έγκλημα τιμωρείται με εξορία. Μόνοι υπερασπιστές του δικαίου μένουν οι απλοί άνθρωποι και το αλάθητο των βασιλιάδων και των ηρώων δεν ισχύει. Η ορθότητα της γνώμης και η αίσθηση της δικαιοσύνης ανήκει στις κατώτερες τάξεις που ένιωσαν άμεσα τις αποφάσεις των αρχόντων που οδήγησαν στον πόλεμο.
Η τραγωδία και η κωμωδία
καθρεφτίζουν το χάσμα που άνοιξαν οι μεγάλοι
πόλεμοι ανάμεσα στην ανδρική και γυναικεία άποψη
για τη ζωή. Οσο παρατείνεται ο πόλεμος τόσο πιο
καθαρά φαίνεται στο θέατρο πως εμφύλιος πόλεμος
μαίνονταν ανάμεσα στα δυό φύλα, στους άνδρες που
ψήφιζαν τον πόλεμο και τις γυναίκες που πλήρωναν
με θυσίες αιματηρές, με τα παιδιά τους, τους
πολιτικούς και οικονομικούς στόχους των άλλων,
την απληστία και τη φιλοδοξία τους.
"ΟΡΕΣΤΗΣ" : του Ευριπίδη
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ :
ΟΡΕΣΤΗΣ : Πέτρος Γεωργοπάλης ( 4ο Λύκειο )
ΗΛΕΚΤΡΑ : Νάντια Δούη ( 4ο Λύκειο )
ΕΛΕΝΗ : Σοφία Βεδουρά ( 4ο Λύκειο )
ΜΕΝΕΛΑΟΣ : Σπύρος Μάζης ( 4ο Λύκειο )
ΤΥΝΔΑΡΕΩΣ : Σεβαστιανός Κομιανός ( 7ο Γυμνάσιο )
ΠΥΛΑΔΗΣ : Στέφανος Χαλικιάς ( 7ο Γυμνάσιο )
ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ : Κορίνα Χάμιλτον ( 7ο Γυμνάσιο )
ΕΡΜΙΟΝΗ : Σοφία Μπολέτση ( 7ο Γυμνάσιο )
ΦΡΥΓΑΣ : Δημήτρης Κωνστάντης ( 7ο Γυμνάσιο )
Ελενα Μαζαράκη ( 4ο Λύκειο )
ΑΠΟΛΛΩΝ : Σεβαστιανός Κομιανός ( 7ο Γυμνάσιο )