ΓΛΑΡΟΣ : του ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ
Το 1895 έγραψε το Γλάρο "Κωμωδία σε 4 πράξεις" το ονομάζει. "Είναι μιά κωμωδiα με τρεις γυναικείους ρόλους και έξι ανδρικούς. Με τέσσερεις πράξεις, ένα τοπίο ( μιά λίμνη ), πολλή συζήτηση περί λογοτεχνίας, λίγη δράση και πέντε τόνους έρωτα".
Οι ήρωες του "Γλάρου" είναι όλοι ανικανοποίητοι, ημιτελείς. 'Εχουν για φόνtο την αγωγή τους, το οικογενειακό τους περίγυρο, τις μπερδεμένες κοινωνικές σχέσεις που το προσδιορίζουν. Η Αρκάντινα, φτασμένη θεατρίνα ζει στο ψεύτικο κόσμο του ναρκισσισμού της, αλλά δε μπορεί να αγαπηθεί από το γιό της. Ο Τριγκόριν, συγγραφέας διάσημος, κατατρώγεται από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό του. Ο Κώστια, γιός της Αρκαντίνας ζουπιέται κάτω από το χαρακτήρα της μητέρας του. Η Νίνα με σπασμένα φτερά στη θεατρική της καριέρα. Η Μάσσα αγαπάει τον Κώστια, αλλά ο Κώστια αγαπάει τη Νίνα. Ο Μεντβένκο αγαπάει τη Μάσσα, αλλά αυτή δεν τον θέλει. Η ώριμη Πωλίνα, σύζυγος του Σαμράγιεφ ζητάει από το γιατρό να κάνουν το τελευταίο βήμα μαζί. Ο γιατρός αρνείται. Ο έρωτας στη μικρή κοινωνία του Γλάρου πηγαίνει όλο φάλτσα. Ο φάλτσος έρωτας και οι ημιτελείς χαρακτήρες συγκροτούν μιά "ημιτελή συμφωνία". Τα πρόσωπα διαλεγόμενα μονολογούν. Οι μεταξύ τους σχέσεις, παράφορα απελπισμένες, είναι σαν δίχως επαφή. Σαν κάτι αγεφύρωτο, αθεράπευτα ερημικό. Ετσι το καθημερινό παίρνει στα χέρια του Τσέχωφ ένα νόημα κρυφό βαθύ. Και έχουμε την εντύπωση πως ακούμε μέσα μας ένα διάλογο σε βάθος, που είναι η μουσική των ψυχών.
Το θέατρο του Τσέχωφ ονομάστηκε θέατρο
φανταστικού ρεαλισμού, ψυχολογικών λεπτομερειών
και αναδιάπλασης της πραγματικότητας. Στα έργα
του δεν υπάρχουν συνταραχτικά γεγονοτα.
Παρουσιάζεται απλή, καθημερινή ζωή, άνθρωποι
οικείοι, καθημερινοί με ένα κρυφό όνειρο που δεν
πραγματοποιείται. "Αυτή η ανιαρή, κουτή,
βρώμικη Ρούσικη επαρχιακή ζωή." της εποχής
εκείνης. Ο Τσέχωφ εμπνεύστηκε απο την εποχή του. Ο
Ρώσικος λαός (μουζίκοι, αγρότες, εργάτες) ζούσε
στην αμάθεια και εξαθλίωση. Ο λαός ξεσηκώνεταrκαι
η άρχουσα τάξη παρακολουθεί τα γεγονότα
οχυρωμένη πίσω απο τον Τσάρο δίχως οράματα,
ιδανικά, ανέτοιμη ψυχικά - πνευματικά
να αντισταθεί. Ο Τσέχωφ νοιώθει συμπόνια, δεν
λυπάται την κοινωνική τάξη που καταρρέει, τα
θύματα του συστήματος , ζωγραφίζει τον άνθρωπο
της παρακμής στις κρίσιμες ώρες των κοινωνικών
μεταβολών.
Η πτώση της φεουδαρχίας είχε αρχίσει από τις
ψυχές των Μέσα στα έργα του διαφαίνεται η βαθιά
πίστη του για το Αύριο, το οραμά του για τον κοσμο
που έρχεται, η απέραντη αισιοδοξία του. Πασχίζει
να οδηγήσει τον άνθρωπο στη γνώση μέσα απδ το
αίσθημα και στο λυτρωμό μεσ' από την
αυτοσυνείδηση. Μας μαθαίνει να σεβόμαστε να
δινόμαστε απεριόριστα σ'ότι γνήσιο και αληθινό
να μη μας κουράζει το δράμα, να αντέχουμε στη
μαγεία.
"ΓΛΑΡΟΣ" : του ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ :
ΕΙΡΗΝΗ ΝΙΚΟΛΑΓΕΒΝΑ ΑΡΚΑΝΤΙΝΑ, μαντάμ Αρκάντινα, ηθοποιός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ ΤΡΕΠΛΙΕΒ, γιός της, νέος είκοσι πέντε χρονών.
ΠΙΟΤΡ ΝΙΚΟΛΑΓΙΕΒΙΤΣ ΣΟΡΙΝ, αδελφός της.
ΝΙΝΑ ΜΙΧΑΗΛΟΒΝΑ ΖΑΡΕΤΣΝΑΓΙΑ, νεαρή κοπέλα, κόρη πλούσιου χτηματία.
ΗΛΙΑ ΑΘΑΝΑΣΕΒΙΤΣ ΣΑΜΡΑΒ, απόστρατος υπολοχαγός επιστάτης του Σόριν.
ΠΑΛΙΝΑ ΑΝ'ΓΡΕΓΕΒΝΑ, γυναίκα του.
ΜΑΣΣΑ ΜΑΡΙΑ ΗΛΙΝΙΤΣΝ, κόρη του.
ΜΠΑΡΙΣ ΑΛΕΞΕΓΕΒΙΤΣ ΓΡΙΓΚΟΡΙΝ, συγγραφέας.
ΕΥΓΚΕΝΙΗ ΣΕΡ'ΓΚΕΓΕΒΙΤΣ ΝΤΟΡΝ, γιατρός.
ΣΥΜΕΩΝ ΣΥΜΕΟΝΟΒΙΤΣ ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ, δάσκαλος.
Ι'ΙΑΚΩΒ, εργάτης.
ΜΑΓΕΡΑΣ
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ
ΑΡΚΑΝΤΙΝΑ: ΛΙΛΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ( 4ο Λύκειο )
ΤΡΕΠΛΙΕΒ : ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ( 1ο Λύκειο )
ΣΟΡlΝ : ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΟΙΚΟΣ ( 4ο Λύκειο )
ΝΙΝΑ: ΑΜΑΛΙΑ ΜΙΜΜΗ ( 4ο Λύκειο )
ΣΑΜΡΑΕΒ: ΝΙΚΟΣ ΓΑΓΓΑΔΗΣ ( 4ο Λύκειο )
ΠΑΛΙΝΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΩΝΑΚΗ ( 4ο Λύκειο )
ΜΑΣΣΑ: ΝΑΝΤΙΑ ΔΟΥΗ ( 4ο Λύκειο )
ΤΡΙΓΚΟΡΙΝ: ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΠΗΣ ( 4ο Λύκειο )
ΝΤΟΡΝ : ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΕΪΣΟΣ ( 4ο Λύκειο )
ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ : ΠΕΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΑΛΗΣ
ΓΙΑΚΩΒ - ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ : ΜΑΡΩ ΚΑΛΑΚΟΥ (7ο Γυμνάσιο)
ΜΟΥΣΙΚΗ :
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ (ΟΜΠΟΕ) (7ο Γυμνάσιο)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ (ΦΛΑΟΥΤΟ) (7ο Γυμνάσιο)
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΖΟΥΠΑ (ΦΛΑΟΥΤΟ) (7ο Γυμνάσιο)
ΙΩΑΝΝΑ ΜΕΡΙΑΝΟΥ (ΟΜΠΟΕ) (7ο Γυμνάσιο)
ΝΕΛΗ ΜΠΟΛΕΤΣΗ (ΠΙΑΝΟ) (7ο Γυμνάσιο)
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΕΡΓΟΥ ΣΚΗΝΙΚΑ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΕΚΚΑ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΑΝΔΡΙΑΝΗ-ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑΔΑ